Það er HM ár í ár og því um að gera að rifja sem mest upp af þeim merkilegu atburðum sem gerst hafa í tengslum við fyrri heimsmeistarakeppnir í fótbolta á árum áður.
Allir þekkja hina stórglæsilegu og sögufrægu HM styttu sem er stærsti og verðmætasti staki verðlaunabikar sem keppt er um í íþróttum. Bikar þessi var tekinn í notkun fyrir HM 74 en árið 1970 unnu Brasilíumenn fyrri bikarinn til eignar eftir að hafa sigrað HM í þriðja sinn. Þessi núverandi verðlaunagripur er eftir ítalska myndhöggvarann Silvio Gazzaniga en hann sigraði í samkeppni FIFA um nýjan bikar þar sem 53 tillögur frá 7 löndum bitust um sigurinn. Styttan er 36,5 cm á hæð, vegur 5 kg og er úr 18 karata (75%) gulli. Hún er hol að innan, sem er kannski eins gott, vegna þess að ef kvikindið væri massíf og úr skíragulli myndi hún vega um 70-80 kg! Það væri líklega frekar skondið að sjá fyrirliða sigurvegaranna vera að reyna að rogast, örþreyttir eftir 90 mínútna leik, við að lyfta 80 kg gullklump á loft!
En fyrsti HM bikarinn á sér nokkuð merkilega sögu. Hann var oftast nefndur Jules Rimet bikarinn, eftir fyrrum formanni FIFA og upphafsmanni Heimsmeistarakeppninnar, en í raun hét bikarinn "Victory." Jules Rimet bikarinn var hannaður af listamanninum Abel Lafleur en hann var 35 cm á hæð (og þá erum við auðvitað að tala um bikarinn en ekki Lefleur) og um 4 kg að þyngd. Bikarinn var fyrsti verðlaunagripur HM og var því tekinn í notkun árið 1930 en var síðast hampað af Brasilíumönnum á HM 70 eins og áður segir. Uruguay vann fyrsta Heimsmeistaramótið árið 1930 en næstu tvær keppnir, árið 1934 og 1938 sigruðu Ítalir.
Ítalir voru því handhafar heimsmeistaratitilsins og voru með Jules Rimet bikarinn í sinni vörslu þegar Seinni heimstyrjöldin skall á. Bikarinn var geymdur í bankahólfi í Róm í byrjun stríðsins haustið 1939 en forseti ítalska knattspyrnusambandsins og varaforseti FIFA tók ekki neina áhættu og fór með Jules Rimet bikarinn í felur. Þetta gerði hann til að koma í veg fyrir að Nasistar næðu styttunni í sína vörslu og myndu bræða hana niður í gullstangir. Eftir að Heimsstyrjöldinni lauk upplýsti hann að Jules Rimet bikarinn hefði verið geymdur í skókassa undir rúmi sínu öll stríðsárin.
En fyrir HM 66 í Englandi var bikarnum hins vegar stolið. Þann 20. mars árið 1966 hvarf Jules Rimet bikarinn úr HM sýningarglugga í Westminster Central Hall í London. Enska knattspyrnusambandið (FA - Football Association) hafði fengið bikarinn til varðveislu, strax í janúar 1966, fyrir HM og var gert ráð fyrir að hann væri geymdur í höfuðstöðvum FA á nokkrum kynningaviðburðum. 19. mars fengu félagasamtökin Stanley Gibbons gripinn lánaðan fyrir sýningarglugga á frímerkjasýningu og leyfi fékkst gegn þeim skilyrðum að bikarinn yrði tryggður fyrir um 30.000 pund og að tvöfaldur vörður yrði um hann allan sólarhringinn. Jules Rimet styttan vakti strax gríðarlega mikla athygli í glugganum, á meðal almennings, en það breytti því ekki að bikarinn var horfinn morguninn eftir.
Scotland Yard tók málið strax í sínar hendur og fljótlega barst krafa um lausnargjald upp á 15.000 pund en um leið hótanir um að ef ekki yrði við kröfum ræningjanna yrði styttan eyðilögð og brædd. Eftir nokkur samskipti við bófana var eitthvað af lausnargjaldinu komið til skila en styttan kom ekki fram fyrr en átta dögum seinna þegar að hundurinn Pickles fann hana. Eigandi Pickles, David Corbett, var þá að leggja af stað í göngu með hundinn við heimili sitt í Beulah Hill í Suður London þegar Pickles fann styttuna innpakkaða í dagblað undir lárviðarrunna við hús þeirra.
Pickles varð samstundis heimsfrægur og birtist í fjölmiðlum um víða veröld. Hann varð gríðarlega vinsæll, kom fram í blöðum og sjónvarpi og fékk meira að segja einhver kvikmyndahlutverk. Hann fékk 6000 pund í verðlaunafé og auk þess sérstakan verðlaunapening sem sleginn var sérstaklega í tilefni afreksins.
Eftir úrslitaleik Heimsmeistaramótsins í London var haldin heljarinnar veisla í Royal Garden, þar sem Pickles var sérstakur boðsgestur í samkvæminu ásamt eiganda sínum en nýkrýndir heimsmeistarar Englendinga voru heiðursgestir. Fyrir utan fögnuðu tugir þúsunda aðdáenda heimsmeistaratitlinum og allt ætlaði um koll að keyra þegar fyrirliðinn Bobby Moore kom út á svalir veislusalarins með Pickles undir annari hendinni en Jules Rimet styttuna í hinni. Seinna í veislunni fékk Pickles besta kjötbein sem nokkrum hundi í Englandi hafði verið gefið.
Einhver bófi fékk dóm fyrir aðild sína að ráninu en aldrei fékkst úr því skorið hvort hann hefði verið einn að verki eða hefði aðeins haft það hlutverk að sækja lausnargjaldið fyrir aðra, eins og hann sjálfur hélt alltaf fram. Pickles dó hins vegar, af slysförum, árið 1967 þegar hann hengdi sig óvart og kafnaði þegar hann var að eltast við kött.
Árið 1983 var Jules Rimet styttunni hins vegar stolið aftur og var í það skiptið brædd niður, þannig að upprunalega styttan er glötuð. Ári seinna var þó gerð eftirlíking af styttunni, sem Brasilíumenn varðveita sem upprunaleg væri.
Allir þekkja hina stórglæsilegu og sögufrægu HM styttu sem er stærsti og verðmætasti staki verðlaunabikar sem keppt er um í íþróttum. Bikar þessi var tekinn í notkun fyrir HM 74 en árið 1970 unnu Brasilíumenn fyrri bikarinn til eignar eftir að hafa sigrað HM í þriðja sinn. Þessi núverandi verðlaunagripur er eftir ítalska myndhöggvarann Silvio Gazzaniga en hann sigraði í samkeppni FIFA um nýjan bikar þar sem 53 tillögur frá 7 löndum bitust um sigurinn. Styttan er 36,5 cm á hæð, vegur 5 kg og er úr 18 karata (75%) gulli. Hún er hol að innan, sem er kannski eins gott, vegna þess að ef kvikindið væri massíf og úr skíragulli myndi hún vega um 70-80 kg! Það væri líklega frekar skondið að sjá fyrirliða sigurvegaranna vera að reyna að rogast, örþreyttir eftir 90 mínútna leik, við að lyfta 80 kg gullklump á loft!
En fyrsti HM bikarinn á sér nokkuð merkilega sögu. Hann var oftast nefndur Jules Rimet bikarinn, eftir fyrrum formanni FIFA og upphafsmanni Heimsmeistarakeppninnar, en í raun hét bikarinn "Victory." Jules Rimet bikarinn var hannaður af listamanninum Abel Lafleur en hann var 35 cm á hæð (og þá erum við auðvitað að tala um bikarinn en ekki Lefleur) og um 4 kg að þyngd. Bikarinn var fyrsti verðlaunagripur HM og var því tekinn í notkun árið 1930 en var síðast hampað af Brasilíumönnum á HM 70 eins og áður segir. Uruguay vann fyrsta Heimsmeistaramótið árið 1930 en næstu tvær keppnir, árið 1934 og 1938 sigruðu Ítalir.
Ítalir voru því handhafar heimsmeistaratitilsins og voru með Jules Rimet bikarinn í sinni vörslu þegar Seinni heimstyrjöldin skall á. Bikarinn var geymdur í bankahólfi í Róm í byrjun stríðsins haustið 1939 en forseti ítalska knattspyrnusambandsins og varaforseti FIFA tók ekki neina áhættu og fór með Jules Rimet bikarinn í felur. Þetta gerði hann til að koma í veg fyrir að Nasistar næðu styttunni í sína vörslu og myndu bræða hana niður í gullstangir. Eftir að Heimsstyrjöldinni lauk upplýsti hann að Jules Rimet bikarinn hefði verið geymdur í skókassa undir rúmi sínu öll stríðsárin.
En fyrir HM 66 í Englandi var bikarnum hins vegar stolið. Þann 20. mars árið 1966 hvarf Jules Rimet bikarinn úr HM sýningarglugga í Westminster Central Hall í London. Enska knattspyrnusambandið (FA - Football Association) hafði fengið bikarinn til varðveislu, strax í janúar 1966, fyrir HM og var gert ráð fyrir að hann væri geymdur í höfuðstöðvum FA á nokkrum kynningaviðburðum. 19. mars fengu félagasamtökin Stanley Gibbons gripinn lánaðan fyrir sýningarglugga á frímerkjasýningu og leyfi fékkst gegn þeim skilyrðum að bikarinn yrði tryggður fyrir um 30.000 pund og að tvöfaldur vörður yrði um hann allan sólarhringinn. Jules Rimet styttan vakti strax gríðarlega mikla athygli í glugganum, á meðal almennings, en það breytti því ekki að bikarinn var horfinn morguninn eftir.
Scotland Yard tók málið strax í sínar hendur og fljótlega barst krafa um lausnargjald upp á 15.000 pund en um leið hótanir um að ef ekki yrði við kröfum ræningjanna yrði styttan eyðilögð og brædd. Eftir nokkur samskipti við bófana var eitthvað af lausnargjaldinu komið til skila en styttan kom ekki fram fyrr en átta dögum seinna þegar að hundurinn Pickles fann hana. Eigandi Pickles, David Corbett, var þá að leggja af stað í göngu með hundinn við heimili sitt í Beulah Hill í Suður London þegar Pickles fann styttuna innpakkaða í dagblað undir lárviðarrunna við hús þeirra.
Pickles varð samstundis heimsfrægur og birtist í fjölmiðlum um víða veröld. Hann varð gríðarlega vinsæll, kom fram í blöðum og sjónvarpi og fékk meira að segja einhver kvikmyndahlutverk. Hann fékk 6000 pund í verðlaunafé og auk þess sérstakan verðlaunapening sem sleginn var sérstaklega í tilefni afreksins.
Eftir úrslitaleik Heimsmeistaramótsins í London var haldin heljarinnar veisla í Royal Garden, þar sem Pickles var sérstakur boðsgestur í samkvæminu ásamt eiganda sínum en nýkrýndir heimsmeistarar Englendinga voru heiðursgestir. Fyrir utan fögnuðu tugir þúsunda aðdáenda heimsmeistaratitlinum og allt ætlaði um koll að keyra þegar fyrirliðinn Bobby Moore kom út á svalir veislusalarins með Pickles undir annari hendinni en Jules Rimet styttuna í hinni. Seinna í veislunni fékk Pickles besta kjötbein sem nokkrum hundi í Englandi hafði verið gefið.
Einhver bófi fékk dóm fyrir aðild sína að ráninu en aldrei fékkst úr því skorið hvort hann hefði verið einn að verki eða hefði aðeins haft það hlutverk að sækja lausnargjaldið fyrir aðra, eins og hann sjálfur hélt alltaf fram. Pickles dó hins vegar, af slysförum, árið 1967 þegar hann hengdi sig óvart og kafnaði þegar hann var að eltast við kött.
Árið 1983 var Jules Rimet styttunni hins vegar stolið aftur og var í það skiptið brædd niður, þannig að upprunalega styttan er glötuð. Ári seinna var þó gerð eftirlíking af styttunni, sem Brasilíumenn varðveita sem upprunaleg væri.
No comments:
Post a Comment